شریعت و شرع از مادهی «ش، ر، ع»اند. اهل لغت در معنای آن به این امور اشاره کردهاند: «راه روشن»1، «آبشخور»2، «انشاء راه روشن، چه مادی و چه معنوی»3. اهل لغت معنای اصلی شریعت را آبشخور دانستهاند که معنای مشهور از آن گرفته شده است.4 با توجه به موارد کاربرد مشتقات مادهی «شرع»، میتوان دریافت که معنای این ماده با مفاهیم راه، مسیر، روشنی و آغازگری ارتباط دارد. خلیل شریعت را «آنچه خداوند از امر دین به بندگان تشریع کرده و به تمسک آن فرمان داده، مانند نماز و روزه و حج» معنا میکند.5
ادامه مطلب
درباره این سایت